Yanık Şiiri - İhsan Üren

Kaç kez oldu;
tencere, tava, çaydanlık,
yandı, su bitti, koktu.
İki dize kurtarayım diye
oturduğum masada
çok kez unuttum gitti.
Bu gidişle evi de yakarsın sen
diyor hanım, çok dalgınsın.
Çöpten kurtarılacak iki dize için
yangının malzemesi olmaya razıyım.
Yaşlılık yarı yarıya anımsamaksa
bir o kadar da unutmak demekmiş
anladım...

Müflis olduğunu şiir tüccarlarının
bilmiyorum, ne zaman farkına vardım?
Bana kalırsa, kurtarmak için
iki dizenin çatısını;
yakardım bizim evin romansını!
Yakmayı bırakın, çarmıha gererim;
anıları, manıları...

İnancımdır inanırım;
ruhunu azaptan kurtarmak gerekir;
iskeleti olan her şeyin,
bu arada benim iki dizemin...