Yangın yeriydi Şiiri - Gencay Coşkun

Güneşler imparatorluğunda
Yeşil bir vahaydın sen
Gözlerim gözlerine değdiğinde
Çok uzak bir yerden esiyordu rüzgar
Bense seni usuldan kesiyordum
Kan içime akıyordu
İstenmeyen olmayası zamanların
Çok ağır bedelini ödüyordum
Kredileri hep uzun vadeliydi
İçimi ısıtan bir ışık vardı yüzünde
Amansız takipteydim
Dur durak bilmezdim
Sen neredeydin
Ben oradaydım
Bahanelerin bini bin paraydı
Bir an görmek için
Ömür veriyordum
Oysa kıyıların hep senin kıyıların
Olsun isterdim
Oldurmayan kısmetsizlikler
Nur gibi yağardı bir taraflarıma
Kedi ve dağ hikayesi yalnız benim hikayemdi
Bu kadar yangında
Kurtulan düşüncelerim olurdu ara sıra
Uzanacakken yıldızıma
Birisi girerdi araya
Dokun dokunabilirsen sızlayan yüreğini artık
Donup kalırdın sahnede
Başka canlı komik bir replik izlenirken
Anlık göz göze gelen gözlerine kenetlenirdim
Işıklar açılırdı göz yürek komple acırdı
Islak saçlarıma ellerin değmişti
Benim sonum o anda ellerinde bitmişti.
Saklı cumhuriyetlerin
Tek vatandaşıydım
Vatandaşlıktan çıkartılacağım günü
İple çekerdim
İpler bedenimden ağır olsa bile
Senli benli yaşabilme sevdam
Dudaklarım ucundaydı
Bükümlü yerleri cümlenin
Kavuşma yeriydi
İçim senden sonra hep yangın yeriydi....