Yangın Yeri Şiiri - Kemal Berk

Yangın yeri burası
Koy yüreğini ortaya
Seviyorum deme sakın ha!
Az çok anlarım, seven insanı
Olmuyor be kardeşim sadece sözle
Hiç dikkat ettin mi bakarken ona?
Ne gördün ki gözlerinde?
Karanlıkta çakan şimşekleri,
Düşen yıldırımlar,
Güneşin amansız yakışını
Korku, hüzün, keder, gam, kasavet
Yoksa o bakışlar ağlattı mı seni?
Sen sadece baktın
Giremedin gözlerdeki derinliğe
Ahhhh ah
Bir girebilseydin o ummanlara
Kitaplar yazsan bitiremezdin
Kelimeler yetmezdi
Aldatamazsın beni
Sen beni değil, kandırırsın kendini
Ağlayan insanı, gülüyor sandın
Bağıran insanı, kahkaha atar gördün
Sen kendi yaşadıklarını
Ona bakınca gördün
Onda gördüklerinin farkında değilsin
Sevmek kolay olsaydı
İnsanlar hiç ağlarımıydı?
Sevenler ayrılır mı?
Her gün birileri ölür mü?
Hastaneler dertli dolu
Hapishaneler can yakanlarla
Sokakta gezen kimi görsen
Dermansız dertle dolu
Sevmek lafla olmuyor beyim, olmuyor
Sen seviyorum derken,
Arıdaki çiçek aşkını
Anadaki çocuk sevgisini görürdün
Bırak boş lafları
Maddeyi, riyayı kaldır ortadan
Hadi koy yüreğini ortaya
O zaman anlarsın sevmeyi sevilmeyi