Yollar yanıyor, ayaklar da haşlandı.
Her bir adımda beyinler lav atıyor.
Güftesi fücur bir şarkıya başlandı.
Şeytan gülmekten hep yerlere yatıyor.
Yanıyor dünya, yükseliyor alevler.
Yangın içinde kavrulmuş gül bahçesi.
Zaman kurulmuş, ömrün önünde devler.
Yok ötelerde geçer dünya akçesi.
Kurtuluş yok mu bu ayı tuzağından?
Bulunamaz mı gizemin anahtarı?
Geçilirse bu bahçenin uzağından,
Ne gül bulunur ne de gönül aktarı!
15 Ağustos 2004 Pazar, Danimarka-Køge 22.57 *5+7
Necmi ÜnsalKayıt Tarihi : 7.11.2008 23:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kurtuluş yok mu bu ayı tuzağından? Bulunamaz mı gizemin anahtarı?
Yangın içinde kavrulmuş gül bahçesi.
Zaman kurulmuş, ömrün önünde devler.
Yok ötelerde geçer dünya akçesi.
İnsanlar böylesine uyurken ve insanlık ölmüşken... biraz zor gibi...
Saygımla
TÜM YORUMLAR (1)