Nihal’im, Gitme Risalesi
Nihal’im, belki bir daha ruhuma dokunamayacaksın,
Ama ben, senin kalman için kendi zamanımı avuttum,
Kendi gölgemle pazarlık ettim, yıldızlarla konuştum,
Ve her sessizlikte, adını fısıldadım rüzgâra.
Sen giderken, ben zamana tutundum ellerimle,
Her parçamla kalmanı istedim, her zerremle seni sakladım,
Ama yolların ufukta kaybolduğunu biliyorum,
Ve hâlâ, kalmanı hayal eden bir aşkın çölündeyim.
Kalbim bir tekkede, senin adınla secdeye kapanır,
Gözlerim bir mihrapta, gökyüzüne bakar seni arar,
Her hüzün bir sema, her özlem bir mürşit,
Ben ise, kaybettiğimle birlikte, seni var etmeye devam ederim.
Belki bir daha hayatıma giremeyeceksin, Nihal’im,
Ama ben hâlâ, bütün sabrımla, bütün derdimle,
Senin kalman için dua eden bir dervişim.
Kayıt Tarihi : 5.7.2025 23:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!