Yancı Şiiri - Dağlar Özügüç

Gece kördür yabancılaştırır acıları
Umursamaz vurdumduymaz alaycı
Açık etmez gizler çekilen sancıları
Gecelerin tek aktörü garip bir simyacı
Belli belirsiz bir siluet ürkütüyor insanları
Karanlıklar yine duyguların ateşine yancı
Rahatsız ediyor samimiyetsiz bakışları
Herkesi fişleyen o gamsız hancı
Oysa umutları kilitlemesi lazımdı geceleri
Hasretleri bile çaldı gitti o zalim kapkaççı
Şimdi oturuyor kimsesizler
Yolun tam da karanlığa karıştığı açı
Bir sokak lambasının dibinde
Toplamıştık tüm heyecanları orta yerde
Boğuldu kabaran tüm heyecanlar
Alevin şavkı kayboldu yanan ateşin külünde
Ya gece çok yalancı
Yada ateş her şeye çok yabancı