Yanarken küle dönmeyen gönüllerdik

Yanarken küle dönmeyen gönüllerdik sadece.
Akşamları seyreylerken yıldızları,
Nefesler içimizde sönerdi sessizce.
Anka kuşu gibi doğdu ay geceye.

Ruhum umursamaz ,bedenime kızgın.
Kış demez, yaz demez.
Erişilmez yollara koşar dolu dizgin.
Neylerse eylesin sonu bitgin .

Kul olup kül olmadık .
Ümidin yerine Umut olduk.
Lalaler bahçesinde durup keyf eylemedik.
Esiyorsa rüzgar, kıymetini bildik.

Dokunulası isterdim ruhumla ruhuna.
Örülesi isterdim ömrümle ömrüne.
Ne fayda ,kala kaldık örümceğin ağında .
Murad buysa?

Eylemler sonuçları dogurmuyorsa ,
Yenilgiler zaferlere gebe degilse,
Esen rüzgar sevinçleri mücdelemiyorsa.
Nafile ruhum sana.

Gurbetin soğuk gecelerinde yansamda.
Özlemin diyardan diyara salsada.
Nedensizce gönlüm dursada.
Üşüyen bedenime inat.

Limanı terk etme vakti gelirse bir gün ,
Loş bir ışıkta bitsin dün.
Eylemlerin en zoru işte;
Rıhtımında tutsak ruhum vursun,
Dalgaları göğsüme göğsüme bugün .
İskele yönünden yaralı gönlüm ,
Kor ateşler içinde sönsün .