Yanan Bendim Bilen Gece Şiiri - Ahmet Yesin

Sen, Gündüz, Güneş Ay ve Yıldızlar,
Giden yaz gelen sonbahar,
yürüdüğüm kaldırımlar, banklarına oturduğum park
etmemeliydi işe çıkan hırsızlar fark

Yanan bendim bilen gece İkimiz olmalıydık sadece

Sararan buğdayların dökülen yaprakların esrik esen rdeli rüzgarın
kesif yağan mevzi yağmurun bilmemesi lazımdan da öte elzemdi.
Zira (olacak olan) geceyle aramızda kalması gereken mühim bir gizemdi,

Yanan bendim bilen gece İkimiz olmalıydık sadece

Ne kendi kuyruğunu yiyen yılanın başı zaman, Ne de komşu Nebahat ablanın sarman kedisi ferman,
Kitap okuduğun koltuk başımı koyduğum yastık, "Babacık" lafzını dilinden düşürmeyen papağanım fıstık, iyi olur bilmese,

Yanan bendim bilen gece İkimiz olmalıydık sadece

Ahmet Yesin