Yan Yana Susmak Şiiri - Hamit Atay

Yan Yana Susmak
Konuşmadık o gece...
Ne bir sitem, ne bir soru sorduk birbirimize.
Sadece oturduk,
Yan yana,
Ve sustuk.
Ama ne çok şey söyledik,
Bakışlarımızı toprağa düşürmeden...
Sanki her nefeste
Geçmişi yeniden yaşadık,
Geleceğe bir dua daha ekledik...
Yan yana susmak —
Bir ömür konuşmaktan daha çoktu o an.
Çünkü biz,
Sesin bittiği yerde
Yüreğimizle konuşmayı öğrenmiştik artık.
Birlikte çok şey geçirdik:
Ağladık, güldük, kırıldık, tamir ettik…
Ama en kıymetlisi neydi biliyor musun?
Sustuğumuz anlarda da
Ayrı ayrı değildik…
Senin sessizliğin,
Benim içimde yankı buldu.
Benim susuşum,
Senin gözlerinde bir türküye dönüştü.
O yüzden hiçbir kelimeye ihtiyaç kalmadı artık…
Biz sustukça çoğaldık.
Şimdi bil ki,
Eğer bir gün yeniden çile gerekirse,
Yeniden yanmak, yeniden yürümek…
Ben yine senin yanına otururum
Ve yine hiçbir şey demeden
Yan yana susarım seninle.
Çünkü bazı sevgiler,
Sözle değil,
Sessizlikle mühürlenir.
Şiir Hamit Atay 07.08.1983