Yan Ve Öl Şiiri - Gökhan Sarı

Körolası geceler.
Kapattı ardı ardına kapılarımı.
Uykularımı satılığa çıkardım, alan olmadı.
Gecenin en matemli yanından bir şarkı tuttum.
Siyah cemreler düştü yüreğime.
Adını bir kez daha andım.
Ve bin kez daha vuruldum yüreğimden zehmeri bir gece.
Kor ateşler düştü gözlerime.
Yandım, kavruldum, savruldum ihanetine.
Ölüm gibi sana kapadım gözlerimi her gece.
Faili meçhul bir cinayet gibi kalakaldım.
Sokaklarda bırakıldı bedenim.
Senin gibiydi herkes, sahiplenen olmadı.
Bana bıraktın bırakalı bu kenti, efkar demliyorum kapı önlerinde.
Kaldır başını bir kere bak gökyüzüne.
Yıldızları çoğalttım, her birisine bin adak adadım.
Kanrevan düşlerle uyandım.
Adını bir kez daha andım.
Ve bin kez daha vuruldum yüreğimden zehmeri bir gece.
Şimdi infaz ediyorum bendeki senleri.
Dar ağacı hazır, bekliyor kapıda celladım.
Çıkarıyorum kendimi hayat denen bu işlemden.
Beni hayatından çıkardığın o sokakta.
Sahipsiz bir cinayetim.
Hadi sahip çık bana.
Hadi topla beni yerden.
Hadi kat yeniden hayat denen bu işleme.
Koyup gitmeden bir kez daha.
Ardını temizleyerek git bu defa.
Hiç bir cümle beni anlatamaz artık.
Öylece dağınık, öylece perişan,
Ve böyle yarım bıraktın ya sen beni.
Söylediklerin tanıklık etsin şimdi bu menfur cinayete.
Yan ve Öl deyişin.
Hakim sensin, kes cezanı.
Sende gel peşimden..
Fazladır bu dünya senin gibilere...

Gökhan SARI