Yalvarıp af diliyorum senden

Yalvarıp af diliyorum senden

Vücutta meydana gelen küçük bir ateşe dayanıyorum ben
Cehennem ateşine dayanamayacağımı en iyi bilensin sen
Anlamadan günahlar işledim ellerimi açarak af diliyorum ben
Sana açılan elleri boş çevirmeyeceğini söyleyen kitabında sen

Kesin haram kıldıklarından kaçmak için çalıştımsa da kaçamadım ben
Dünyevi işler gözüme güzel gözüktü böyle kandırıldım biliyorsun sen
Nefsinin esiri olarak zevk almak için dünya nimetlerine saldırdım ben
Çok günahım var ama yarab umutla el açıp af diliyorum biliyorsun sen

Yetim hakkına milletin namusuna yan bakmaktan hep kaçındım ben
Nefsinin esiri olmuş kadınlar hep günaha beni çektiklerini bilensin sen
Binlerce tövbe ederek vazgeçip evlendim sözümden hiç dönmedim ben
Söz verip sözünden dönmeyenleri af edeceğini söyleyen yarab yine sen

Evden ayrılana kadar namaza oruca erken yaşta çok iyi başlamıştım ben
Evden ayrılıp yurtlu olunca şartlar değişti devamını getiremediğimi bilirsin sen
Zincirini koparan azgın hayvanlar gibi nefsimize esir olup safahata daldım ben
Günahlarımdan tövbe ederek samimiyetle af diliyorum rabbim bağışla bizi sen

Küçükken anasız yetim kaldım böylece hayatım boşluk içinde kalarak bocalayan ben
Öyle uygun görmüşsün ki genç yaşta sevgili annemi bizden ayırıp cennetine aldın sen
Yaşama atılıp ekmek parası kazanınca zincirlerden kurtulmuş sevilen insan oldum ben
Akıl veren olmadı hep günah peşine koşturuldum dostlarımca biliyorsun bunu en iyi sen,

Tecrübesiz toy bir delikanlı olarak İstanbul’un altını üstüne getirmek istedim bilmeden ben
Kendimi bulduğumda pişman olmuştum yaptıklarımdan günahlar boyumu aşmıştı bilirdin sen
Ümidinizi asla kaybetmeyin Allaha sığının o af edicidir dediğin için ümidimi hiç kesmedim ben
Rahimsin rahmansın senin için yoktur bağışlamanın ölçüsü yeter ki samimi olsun kulum diyen sen

29.11.2012.M İMAMOĞLU