Yüreğim bir yalnızlık yorgunu
Bundandır bütün duygularımı çarmıha gerip
Yaşata bilme uğruna
Acıyı gözlerimde emziriyorum
Gün boyu bir sarmaşık gibi dolanırken
Bacaklarıma yorgunluğum
Alaca karanlıkla her akşam
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
' Acıyı gözlerimde emziriyorum'
Bu dizeye bayıldım.
Ama acıyı yaşatmak lazım mı, değil mi bilemiyorum.
Bir yerlerde birileri, birilerini kanatabiliyor bazen.
Gönül Yorgunluğu nekahat dönemi gibi biraz da..
Geçer...Seven/sevebilen yürek gene sever.
Çok güzel ifade etmişsiniz.
Tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta