Yalnızlık, Yanlızlık" Şiiri - Mustafa Muho

Yalnızlık mı, yanlızlık mı?
L harfi düşmüş, ben düşmüşüm peşinden...
Bir harf eksik hayat,
Bir hece fazla suskunluk.

"Ben" kelimesi geniş zamandır,
Ama hep dar gelir bana.
Çünkü "ben"im içinde gizli bir "en",
Ve en çok eksik olan benim.

Yalnızım, ama yanım dolu boşlukla,
Kendime yakın, herkese uzak.
Bir "duvar" ördüm, dura dura,
Ama o bile yetmedi duymamaya.

Sessizlik, aslında ses+izlik...
Yani bir iz, bir sızıdır duyulmayan.
Konuşmak mı zor, yoksa
Konuş-mak: kendinle susmayı paylaşmak mı?

Sokak lambaları gibi içim,
Yanıyor ama kimseyi aydınlatmıyor.
Çünkü aydınlık bazen yanılgı,
Ve her “ışık” bir gölgeyle doğurur karanlığı.

Yalnızlık: yalnız + lık...
Yani yalın bir ızdıraplık hâl.
“Lık” kısmı fazlalık gibi durur ama,
Asıl acı oradadır; fazla olan eksiktir bazen.