Yalnız olduğunu hissettiğin kadar yalnızsındır bu alemde
Duymuyorum trenin sesini,vapurun düdüğünü,
Bülbülün ötüşünü ,martıların sesini...
Onca kalabalıklarda bile yalnızsındır bu alemde
Metrobüs tıklım tıklımken,
Vapurda Eminönün'den Kadıköy'e geçerken
Marmaray'la su altında balık gibi süzülürken,
Otobüsde balık istifi gibi sıkışarak giderken...
yalnız olduğunu hissettiğin kadar yalnızsındır bu alemde.
Derbi maçlarında stadyumda tezahürat yaparken,
Mitinglerde avazın çıktığı kadar bağırırken,
Arkadaşının bir doğum gününde yada bir partide,
Belki bir sohbet meclisinde belki bir camide
Okulda herkes teneffüs de, sen tek başına arka sıranda
Askerde çarşı izinlerinde işyerinde mola ve çay saatlerinde..
yalnız olduğunu hissettiğin kadar yalnızsındır bu alemde.
El ele tutuşan bir sevgili gördüğünde
Bir arkadaşının düğününe davetli gittiğinde
Akrabalar ,arkadaşlar hatta kendi içinde
Konuşturmayın artık beni ne bileyim işte
Hayatın her köşesinde yalnızsındır bu alemde
yalnız olduğunu hissettiğin kadar yalnızsındır bu alemde.
Sonra birden bir ilham geldi kalbime dedi:
Sen yalnız olamazsın ki kainat tıklım tıklımken
Melekler,cinler,,ruhlar ve insanlarla doluyken
Haydi hepsini geç bir tek ALLAH yetmez mi?
Merhameti ve rahmeti her tarafı kuşatmışken
Nedir bu şekva nedir bu sitem .dedi:
Sen yalnızca Allah'a dayan ve güven.
Kayıt Tarihi : 17.7.2025 23:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!