Yalnızlık Türküsü Şiiri - Hüseyin Turhal

Bir garip hal aldı beni benden,
Ne bir dost var, ne de gelen giden.
Karanlık çöktü bu ıssız evden,
Yüreğimde bir sızı, ah yanar durur.

Dört duvar arası, sessiz sedasız,
Ne bir nefes duyarım, ne bir avaz.
Gönlümde fırtına, dışarıda yaz,
Bahar bana küskün, kış olur durur.

Her yüz güler, ama kalbim yetimdir,
Bu diyar bana bir gurbet, bir simdir.
Hançer yaram derin, derman neyimdir?
Ateşim içimde kor olur durur.

Gözlerim yollarda, beklerim boşa,
Düşer mi bir canan, yoldaşıma?
Dertlerim dizildi, taştı başıma,
Gözümden akan yaş sel olur durur.

Aşık TURHAL der ki: Bu garip halim,
Yazgım böyle imiş, nedir ahvalim?
Düşer mi bir ışık, biter mi zulüm?
Sonsuzlukta bir tek er olur durur.