Yetim yüreğimin mazlum türküsü,
Kalkmadı ki üzerimden çile örtüsü.
Bir ömür yarım kalmış,
Garip yüreğimin öyküsü.
Söylesem mi, söylemesem mi
Dilimdeki sözü, sana olan özlemi?
Ve sensiz, hasretinle bir gün daha,
Sararmış eski bir takvim yaprağı gibi,
Arka sayfada kalan hakikatli sözler gibi…
Bu sabah uyandım,
Söz verdim kendime:
Unutmak istediklerimle,
Yalnızlığımla
Kavga etmeyeceğim diye.
Bir adım attım,
Ve zaman benden hızla uzaklaştı.
Kelimeler,
Yavaşça arka planda kaybolan bir şarkı gibi
Birer birer sustu.
Yalnızlıklara sarıldım,
Kendimi sakladığım yerde beklerken,
Ve anladım ki
Bazen kaybolan tek şey
Kendin oluyorsun.
Beni bekleyen o sonsuz hikâyede
Yeni bir başlık var mı, bilmiyorum.
Bir sabah daha, yine yalnızlığa sarılıyorum.
My Poem Halil Köse
Kayıt Tarihi : 2.5.2025 20:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!