YALNIZLIK ŞİFADIR
Bazen insana haktır yalnızlık 
Bazen yalnızlaşmak hayat detoksudur
İnzivaya çekilmek bir nevi şifadır,
Anlayana bilene hatatı okumaktır.
Peki neden veya ne zaman 
ihtiyaç duyar buna insan,
Belkide duymalıdır
Peki bilir misin 
Yalnızlaşmak vaktinin geldiğini anlayabilmek 
Ne büyük bir irade ve özgürlük yolculuğudur
Beni benden, beni bedenden, 
Beni bencillikten alma, 
Beni özüme yaklaştırma vakti; 
Eğerki bir toplumda 
Ahlak kalmamışsa 
Örf adet yok olmuşsa 
İnsanlar kabalaşmış ve yozlaşmışsa 
Cahillik çoğalmışsa 
Fitne fesat yalan dizboyuysa 
Haram ve küfr büyümüşse 
Kötülük iyiliği geçmişse 
Büyüğe saygı küçüğe sevgi bitmişse 
Eşe tatlı söz çocuklara nasihat kalmamışsa 
Aile akrabalık bağları anlamını yitirmişse 
Dostluk sırdaşlık tükenmişse 
Merhamet vicdan kalmamışsa
Maddiyat maneviyatın yerine geçmişse 
Kibir hırs kin nefret kalbi ele geçirmişse 
Akıl hayal gerçekdışılıklara tutulmuşsa 
İnanç iman tutkular körelmişse
İnsanlık ölmüşse 
Heleki umut kalmamışsa artık,
İşte o vakit 
Yerinin olmadığı toplumda
Gidip yalnızlaşmak şifadır,
Haddini ve kendini bilene,
En iyi ilaçtır,
İnandığıyla iman ile kucaklaşmak 
İrade gösterip yeni hayata merhaba diyerek
Şifayı bulmaktır yalnızlaşmak…
(SWD - Sores Welat Demir 
Kitap: Umut)
Kayıt Tarihi : 15.2.2023 02:02:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!