YALNIZLIK ŞİFADIR
Bazen insana haktır yalnızlık
Bazen yalnızlaşmak hayat detoksudur
İnzivaya çekilmek bir nevi şifadır,
Anlayana bilene hatatı okumaktır.
Peki neden veya ne zaman
ihtiyaç duyar buna insan,
Belkide duymalıdır
Peki bilir misin
Yalnızlaşmak vaktinin geldiğini anlayabilmek
Ne büyük bir irade ve özgürlük yolculuğudur
Beni benden, beni bedenden,
Beni bencillikten alma,
Beni özüme yaklaştırma vakti;
Eğerki bir toplumda
Ahlak kalmamışsa
Örf adet yok olmuşsa
İnsanlar kabalaşmış ve yozlaşmışsa
Cahillik çoğalmışsa
Fitne fesat yalan dizboyuysa
Haram ve küfr büyümüşse
Kötülük iyiliği geçmişse
Büyüğe saygı küçüğe sevgi bitmişse
Eşe tatlı söz çocuklara nasihat kalmamışsa
Aile akrabalık bağları anlamını yitirmişse
Dostluk sırdaşlık tükenmişse
Merhamet vicdan kalmamışsa
Maddiyat maneviyatın yerine geçmişse
Kibir hırs kin nefret kalbi ele geçirmişse
Akıl hayal gerçekdışılıklara tutulmuşsa
İnanç iman tutkular körelmişse
İnsanlık ölmüşse
Heleki umut kalmamışsa artık,
İşte o vakit
Yerinin olmadığı toplumda
Gidip yalnızlaşmak şifadır,
Haddini ve kendini bilene,
En iyi ilaçtır,
İnandığıyla iman ile kucaklaşmak
İrade gösterip yeni hayata merhaba diyerek
Şifayı bulmaktır yalnızlaşmak…
(SWD - Sores Welat Demir
Kitap: Umut)
Kayıt Tarihi : 15.2.2023 02:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!