Yalnizlik sessizlik Şiiri - Ulya Erkman

Yalnizlik sessizlik
Benimledir ikisi de
Istenmeyen beraberlik
Kendi kendimeyim yinede

Bir hatirayi anar gulerim
Kendi kendime
Bir baskasi gelir aklima aglarim
Kendi kendime
Biricik arkadasim vefat etmis uzulurum
Kendi kendime
Yegenimin bebegi olmus sevinirim
Kendi kendime
Iyi usutmusum yatarim hasta
Kendi kendime
Bir corba da olsa icsem pisiririm
Kendi kendime
Uyurum nihayet
Kendi kendime

Bu sessizlik te bitse artik
Gok gurlese
Bir ses olsa
Telefon calsa
Bir ses olsa
Kedim miyavlasa
Bir ses olsa
Kapimi biri tiklasa
Bir ses olsa
Komsular kavga etse
Bir ses olsa
Bir ses olsa bir ses olsa bir ses olsa

Radyo televizyon ses degilmi
Sorulsa

Yalnizligimi gidermez makina insanlar
Makina sesler
Gormeliyim karsimda dostlar ahpaplar
Nasilsin iyimisin demek icin
Gelen bazi insanlar
Ancak o zaman gider yalnizligi icimin