Yalnızlık Rüzgarı sarıyor her yanımı

Rüzgâr esiyor kalabalığın arasında,
Esintisi vuruyor yüzüme doğru.

Artık gelmem hatırına,
Farklı rüzgârlar sürükler yönüne doğru.
Kimim ki ben?
Bir yalnızlık rüzgârı sarıyor her yanımı.

Omuzlar sürtünür kalabalıktan,
Yüzler akıp gidiyor önümden.
İçime dokunan hiçbir şey yok.

Rüzgârda asılı kalan,
Sessizliğin timsaliyim.
Cümle kuşlar, ve nebatların
Kulaklarımı çınlatan uğultuları geliyor

Kabuğuma çekilmişim;
İçimde koca bir hiçlik var.
Yığınlar içinde boşluktayım,
Yapayalnız ve sessizim.
Kederlerimde boğulmuşum ...
mesakin- 08-09-2025