Yalnızlık Kervanı Şiiri - Gürbüz Papağan

Geceler karanlık yıldızlar sönük,
Uçuşur üstüme feryadı duyan,
Yalnızlık kervanı hep bölük bölük,
Güneş kadar güzel bebeğim uyan,

Uyan ki karanlık su gibi dinsin,
Titrek yüreğime sevinçler insin,
Yalnızlık nasıl şey nasıl,bilirsin,
Güneş kadar güzel bebeğim uyan,

Sessizlik içinde mahzun bir ölü,
Soğuk duvarlara başım gömülü,
Her yanım karanlık çitle örülü,
Güneş kadar güzel bebeğim uyan,

Nemli gözlerimde derin akisler,
Kırık mızrabımda tutuşur hisler,
Gönül yaylasını bürüdü sisler,
Güneş kadar güzel bebeğim uyan,

Fersiz mum aynada nabız saymakta,
Ümitler küçülüp kaldı ırakta,
Kuşlar ötüşüyor tan ağarmakta,
Güneş kadar güzel bebeğim uyan,