Tanrı çıplaktır diye bağırdı
Elleri yalnızlığının gölgesinden saklanırken
Karanlığı delen cırtlak sesi ile
Bir horoz çığlığında gün ağardı
Sen diyeceği kimse olmamıştı
Yalnızlığına o kadar alışmıştı ki
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta