I
Yine yalnızım,
Ne kadın,
Ne aşk kokusu bu sabah,
Yine gül kokulu gökyüzü,
II
Selam, dostum,
Nefret saçıyor gözlerin,
Aşka mıdır bu ateşli bakışların,
Yoksa yıkılışlara mı?
I
Yalnızlığa ve mutluluğa,
Yok benim vaktim bağlanmaya,
Köşe başında tek başıma ağlamaya,
Yalandan aşk acılarına,
II
Ben de gülüyorum aslında sana,
Umut beslemek hayatına,
Yalnızlık tabut besler,
Aşkın rüzgarı da bir farklı eser,
I
Farklılık istemem ben bu hayatta,
Yataklarımda farklı insanlar olmasın,
Her zaman o koku olsun burnumda,
Her zaman o tat ağzımda,
II
Bu da kültürdür ki (bu aşktır.),
Yeni insanlar tanırsın,
Günün sonunda, oy pusulası gibi,
Bir kutuya atarsın,
I
Ki ben aşk doluyum,
Başkasına ne gerek vardır?
Kadınsızlık ölünür mü? (Ölünmez!)
Paylaşmalı mıyım ortak duyguları?
II
Günün sonunda,
Ne abla, ne abi, ne ana, baba,
Ne de kardeş,
Darda kaldığında,
Koy bakışını yastığa ortaklaşa,
İşte huzur böyle bulunur, işte aşk budur.
Kayıt Tarihi : 15.11.2025 11:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!