Yalnızlık Şiiri - Eser Aslanlı

bazen
öyle bir iner ki yalnızlık
tokat gibi
en koyu yerinde
gecenin
savrulur
yumruk yemişçesine
bedenin
en çıkışsız yerine
çaresizliğin
tutunacak bir yer ararken ellerin
canı yanar
gözyaşlarına değince
yüreğinin
deli gibi etrafta dolanırken
gözlerin
bir görüntü ararsın
yalnızlığını silen
ya da bir ses
gel diyen
daha çok batarsın
içine
sonsuz derinliğin
bilirsin
tek çıkışı sensindir
bu dipsiz kara deliğin
bazen
öyle bir iner ki yalnızlık
tokat gibi
en koyu yerinde
gecenin
bilirsin ki
artık sen değilsindir
senin
sabahında
böyle
bir gecenin
acıtır
incitir
isyan ettirir
olsa da
kendi tercihin....

18.08.2008