Yalnızlık Şiiri - Fatma Nur Yılmaz

Dışarıda kimsesizliğin
Ayak sesleri,
Mermerin önünde
Bekleşen kuşlar,
Gözlerin nasır tutmuş
Saattedir,
Âdettendir;
Hiç gelmeyecek
Olanı beklemek.
Boş çay bardağında
Kalan,
Son yudum gibidir
Umutlar,
Bir yudum bir yudum
Daha derken
Ağır gelir yaşamak.
Pencerenin önünde
Salınıp duran
Ihlamur ağacı,
Ne çok hasret barındırır
Gövdesinde.
Kim bilir kimden
Neyden kalmış,
Her yanı kavruk,
Salkım saçak...
Bekleme gidecek olanı,
Çoğunlukla gidilir.
Hangi boşluğa
Yaslanırsan yaslan,
Gözlerin hep;
O pencerede asılı kalacak!