yalnızlığa öyle çok alıştım ki,
ne zaman biri ortak olmak istese
kaçıyorum.
paylaşamak istemiyorum;
derdimi,tasamı,yalnızlığımı...
ben mutlu olmasamda benle
huzurluyum en azından.
ne sorun oluyorum kimseye
ne de sorun yaratıyorum kendime.
ben kendi kendime yaşıyorum
kendi halimde, kendi alemimde...
Kayıt Tarihi : 4.10.2008 12:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!