Yalnızlık Şiiri - Hüseyin Kerim

Yalnızlıksa bizim bir yanımız bir okadarda çoğuluz aslında farkına varamıyoruz
Kaç şehir bıraktım ardımda bilmiyorum
Şehirler kalabalıklarda yaşar,yalnızlıklarını bilirmisiniz
Binlerce hikaye arasında saklarlar aslında yanlızlıklarını
Bense bu gece tıpkı o şehirler gibiyim,kalabalıklarda
Çoğul yanlızlıklar eşliğinde kahramanlar yaratıyorum kendime
Binlerce hikaye var görünmeyen yüzümde
Her kahraman bir hikaye,her hikaye bir kahraman bende bu gece
Sen,gökkuşağı kahraman,hayatın tüm renklerini üzerinde barındıran,
Ben ise hep,kahramanların hayallerde var olduğunu düşünerek
Büyüttüm içimdeki günahsız kız çocuğunu
Ya sen bu kadar gerçekçi olabilirmisin
Yoksa gökkuşağı misali kaybolup gidecekmisin
Peki seni,saklasam yağmurlara her damlada
Yine bana geleceğine söz verirmisin
Bilsemki yağmur yağacak ve ardından sen çıkacaksın
Soyunup çırılçıplak adardım bedenimi
İçimdeki günahsız kız çocuğuna inat
Sevişmek seninle
En büyük günah olurdu,gökyüzü şahitliğinde
Her günahın ardından
Yanlız kalırdık ardımızda bıraktığımız şehirler misali
Ve her günahın ardından
Yıldızlar çizerdik şahitliğimizi yapan gök yüzüne
Bırakarak gök yüzüne maviyi
Biz senin renklerin olurduk ve sırayla üstünden geçerdik tüm günahların
Senin tenin hangi şehir şimdi
Hangi yanlızlık günahımızı gizleyebilecek kadar çoğul bilmiyorum
Dedim ya ilk başlarda
Yalnızlıksa bir yanımız,bir o kadarda çoğuluz aslında farkındamıyız