Yalnızlık
Anlıyoruz deseler de anlamıyorlar.
Bilemezler tabii; Hak veriyorum onlara.
Geçti, mazide artık eskiler.
Soruyorlar:
Yok muyuz artık?
Kanatlarımı dolduran rüzgarlarım yok, Uçamıyorum
Ayağım yere basıyor.
Ve o aynı ses
Her sabah benliğimi asıyor.
Kahraman bekliyor insan
Benim kahramanım:
Yalnızlığım...
Kayıt Tarihi : 27.5.2017 21:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!