Yalnızlık 4 Şiiri - İsmet Murat

YANLIZLIK 4
Bir gece ansızın haneme girip,
Bedenimi esir aldı yalnızlık.
Istırap elemi acıyı verip,
Sağlık sıhhatimi çaldı yalnızlık.

Zapteyledi hayalimi düşümü,
Çekemedi dimdik yürüyüşümü,,
Ayrık otu gibi sardı döşümü,
Kökünü derine saldı yalnızlık.

Kimsesizim diye gücüm yetmedi,
Ne yaptıysam terki diyar etmedi,
Çadır kurdu başka yere gitmedi,
Sinemde misafir kaldı yalnızlık.

Müçtehit'im var idi ki kaderde,
Düşürmek üzere onulmaz derde,
Üzerime kenetlenip seherde,
Çırpındıkça dibe daldı yalnızlık.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi