Yalnızlık Şiiri - Necmeddin Özcan 2

Necmeddin Özcan 2
25

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Yalnızlık

Şehrin gürültüsü terk ettiğinde düşer ya karanlık
Başını yastığa koyduğunda vurur insana yalnızlık
Ağlamaklı olur ağlayamazsın içten içe içlenirsin
Kanamalı hasta misali duygu kaybı ile hislenirsin

Kapatmaya cesareti mi var gözlerinin uyku beklesin
Kabuslara esir düşmüş en renkli düşlerin
Peki ya doğuşu ile başlayan güneşin
Yüzleştirmesi ile farkına varıp irkildiğin
Aynaların göstermediği kendini kaybettiğinin.

Bana yalnız olmadığımı biri söylesin
İçimden çıkaramadığım çaresizliğin
Hepsini inkar edecek birileri gelsin
Yalan da olsa seni seviyorum desin.

Necmeddin Özcan 2
Kayıt Tarihi : 27.7.2025 01:50:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!