Şehrin gürültüsü terk ettiğinde düşer ya karanlık
Başını yastığa koyduğunda vurur insana yalnızlık
Ağlamaklı olur ağlayamazsın içten içe içlenirsin
Kanamalı hasta misali duygu kaybı ile hislenirsin
Kapatmaya cesareti mi var gözlerinin uyku beklesin
Kabuslara esir düşmüş en renkli düşlerin
Peki ya doğuşu ile başlayan güneşin
Yüzleştirmesi ile farkına varıp irkildiğin
Aynaların göstermediği kendini kaybettiğinin.
Bana yalnız olmadığımı biri söylesin
İçimden çıkaramadığım çaresizliğin
Hepsini inkar edecek birileri gelsin
Yalan da olsa seni seviyorum desin.
Kayıt Tarihi : 27.7.2025 01:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!