Yalnızlık Şiiri - Engelsiz Ruhum

Kimi zaman yalnızlığa gömülürsün
Kokusuna bile dayanamadığın
Kimi zaman yalnızlığına tuz biber serpersin
Tozuna bile dayanamadığın

Karanlık bir dünya açarmış gibi
Peşinden gelir yalnızlık her daim
Sen özgür bırakırsın bir kuş gibi
Ama o yalnızlık çemberi hep seni seçer

Sanki sanırsın bir dost
Seni hiç bırakmayan
Git desende hiç gitmeyen bir dost
Seni hep seven arkadaş misali yalnız bırakmayan

Yalnızlık ne kadar bırakabilir ki seni yalnız
Yalnızlık işte adını bile yapmadığı bir dost
Karanlık bir dünyada bile seni hiç şaşırmayan yalnız
Kapkara bir gecede bile tek sığındığın dalın olan bir dost

Hüzün çöktüğünde siler hep gözyaşlarını
Ben seninleyim dercesine sarılır sımsıkı
Korkma ben korurum seni dercesine hiç bırakmaz boş yanımı
Hep böyle midir yalnızlığın dost çemberi de hadi hep böyle midir

EngelsizRuhum_