Yalnızlık Şiiri - Me Sakin

Mahşer gibi kalabalık,
Farklı envaiden yüzler
Herkes güler, ben susarım,
Yandım, yıkıldım kendimce

Nedir bu bu düçar olduğum
Nedir bu ağır fırtına
Ben her nereye dönersem,
o döner gelir aklıma

o cözmediğim bilmece
Her şeyden tatlı bir nesne
Sersemledim, garip kaldım,
Gölgesi çöktü gönlüme.

Penceremde ışık yok ki,
Göndüzler döndü geceye
Kalabalıklar içinde
Garip oldum bu yerlerde

Nedir içine düştüğüm
Bu bulunmaz dert ve keder
yardı kalbimi derinden
Çıkmadım işin içimden

Belki bir gün diner kalbim
kalbimde olur tebesüm
vuslat umudu teselim
Kederım bitecek bir gün

mesakin-11/07/2025