Yalnızlık Şiiri - Me Sakin

Mahşer gibi bir kalabalık,
Farklı envaiden yüzler
Herkes güler, ben susarım,
Yandım, yıkıldım kendimce

Bir gülüş bile ağır gelir,
Taşır içimde fırtına
Göz göze gelmek cesaret,
Kırılır kalbim ardına

Bir bilmecedir her yönden
Çözemedim ben bu hâli
Sersemledim, garip kaldım,
Gölgesi çöktü gönlüme.

Penceremde ışık yok ki,
Rüzgâr bile sensiz esmez
Bu şehirde binler varken
Göremedim ben hiç kimse.

Ne arayan var, ne soran,
Rüyama giremez bir an.
Gurbet elde yürür oldum,
İçimde yükselir feryat.

Ama bir gün diner içim,
Bulur belki bir tebessüm
Gökyüzünde bir derinlik
Kalbime eser serinlik

mesakin-11/07/2025

mesakin-11/07/2025