Vefasız dostların ardından kalan;
Yalnızlık, yalnızlık, yine yalnızlık...
Dünyada var mı ki gerçek dost bulan;
Yalnızlık, yalnızlık, yine yalnızlık...
Peydah olur: Sanki temiz, sabidir;
Ufukta beliren sevda gibidir.
Bize düşen, hep sevdanın dibidir;
Yalnızlık, yalnızlık, yine yalnızlık...
Ömür tükeniyor, hayat soluyor;
Gönül hüzünlenip, gözler doluyor.
Mazlumoğlu hep seni mi buluyor;
Yalnızlık, yalnızlık, yine yalnızlık...
Kayıt Tarihi : 16.9.2025 20:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!