Yalnızlık Şiiri - Ahmet Adanur

Yalnızsan, düşmüşsen halkın diline,
Karşı koysan ne geçer ki eline,
Ortak kabul etmez mevcut haline,
İmkânı yok paylaşılmaz yalnızlık.

Bazen olur acımasız bir hasım,
Bazen olur bir dost, hatta bir hısım,
Her bir ferde yapar farklı bir tılsım,
Herkes için aynı olmaz yalnızlık.

Hem hayat hocası, hem de çok merttir,
Hem ağırdır, hem mağrurdur, hem serttir,
Ciddiyeti bile büyük bir derttir,
Eğitirken şaka yapmaz yalnızlık.

Hırsı, azmi, gayretleri söndüren,
Aşkla dolu nefisleri öldüren,
Şu insanı bîçareye döndüren,
Kaderinse senden kopmaz yalnızlık.

Hayatın anlamı nedir ki dersen,
Benzeri şeyleri merak edersen,
Halktan kopup iç dünyana gidersen,
Düşünmene imkân sunar yalnızlık.

Kafayı dinlemek olursa maksat,
Buna ancak yalnızlık verir ruhsat,
İnsan için işte bulunmaz fırsat,
Kendinle baş başa koyar yalnızlık.

Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar,
Yalnızlığın sebebiyle ıssızlar,
Yalnız olan yürek elbette sızlar,
Mümkün değil taşınamaz yalnızlık.

Yalnızlık mahsustur yalnız Allah'a,
Yalnızlığa sabır, sebep refaha,
İnşallah vesile olur felaha,
Bizim için bir sınavdır yalnızlık.

Ahmet Adanur
08.02.2025