Yalnızlık Şiiri - Ersoy Tümay

YALNIZLIK

Her gece hasreti, yağar üstüme
Acılar oturur, çöker göğsüme
Savrulup düşmüşüm, gurbet eline
Beni benden alıp, gider yalnızlık

İnsafsız bir kula , olmuşum tutsak
Yüreğim yaralı, kirpikler ıslak
Damağım kurumuş, nefessiz kursak
İçimi kor olup, yakar yalnızlık

Izdırap içinde, hasret çölüyüm
Umudu tükendi, zarif gönlümün
Ruhum veda etmiş, sanki ölüyüm
Hüzün mahzeninde, boğar yalnızlık

Kendime sığamaz, dolup taşarım
Nasıl çaresizlik, kendim şaşarım
Duygular dökülür, şiir yazarım
Beni şair eder, yorgun yalnızlık.

Issız gecelerin, yeli gibiyim
Fütursuz dizeler, üzgün şiir'im
Kendini arayan, meçhul biriyim
Nefesim keserek, boğar yalnızlık.

ERSOY TÜMAY, NURTEN TERCAN GÜL
27.01.2024