Yalnızlık Şiiri - Hüdai Ülker

Ahşap bir evin suskunluğunda
yalnızlığın ortasındayız
ağzı sıkı bir sabahın elindedir uykusuzluk
yokluğun yukarısı yalnızlar durağı
her iyi niyet bir yüzsüzlük doğurur
evin bir ucunda yangın
diğer ucunda zamanın zımbırtısı
kırılan gözyaşıdır, ümit değil
kuşlar geçiyor vapur niyetine
geniş gömleğimde şarkılar
umutların ucunda uçurum bekler
densizlik iniyor en derinime
zaman, kendine zamandır
yalnızlık herkes için
yine aynı duraktayız, bekleriz
bir gözyaşı kırıyor boynunu
canım, yalnızlığın ortasındayız.