Yalnızlık diye bir kelime dolanıyor dillerde
Herkes omuzunda taşıyor yalnızlığı geceye
Herkes kendine saklıyor gözlerini
Bu kalabalık insan yığını tutunmuş dalda sallanan ipin ucuna
Herkes yalnız yapayalnız yutuyor zamanı
Yığın yığın basıyor kaldırım taşlarında ölü şairlerin bedenlerine
Caddelerde yalnızlık türküleri söylüyor çocuklar
Anneleri uzakta yalnız
Durmadan bir kentten diģerine koşup gidiyor
"Yalnızlık"firari bir kaçak gibi
Kimse yalnızlığa yardım yataklık ettiğini bilmiyormuşçasına yaşıyor zamanı
Oysa herkes kırmızıbültenle aranıyor tüm dünyada
Herkeste asık tatminsiz bir sürü surat
Ne çok yalnız kalıyor ne yalnız ölûyoruz durmadan
Oysa ne çok kitap var okunacak
Ne çok aşk var yaşanacak
Gecenin serin sessizliğinde...
6 Haziran 2020
Kayıt Tarihi : 13.6.2020 04:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnızlık

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!