Aklımın en ücra yerinde çırpınan kuşlar
Kanatları bir kursağıma bir gönlüme çarpıyor,
Düş kırıklığı yaşıyor dizlerimde, uyurken zaman
Kader yol alıp yıkılmış yanımın üzerine eriyor.
Apansızca gülmek istiyorum uzun ve kendimce
İçimdeki sessizlik "ne haddine" diye sesleniyor
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta