En vefalı dostummuş yalnızlık,
kalabalıklarda dahi asla terk etmedi;
hangi yana dönsem, hangi kapıdan girsem
sensizlik, sessizlik olarak dikildi karşıma.
Zaman kemendini boynuma atsa ne çıkar?
ölümsüzlük iksirini içmişken,
I
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Devamını Oku
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
yalnızlık şiirlerini seviyorum be usta
Taş kaldırımlarda gölgeni ararken,
ve narçiçekleri aşkla açarken;
Şair, yalnızlığı yarasına sarar,
kim bilir yeniden diker sevda kalesini?
Sararan yapraklarını toplar,
sular boynu bükük lâlesini.
Yalnızlık bu kadar renkli anlatılabilri ancak, ''Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılırsa yalnızlık olmaz'' demiş ya şair. teşekkürler, saygılarımla,
tebrikler böylesi güzel şiir yazan yüreği kutluyorum.. şiir tadında kalın tam puan ile selamlıyorum sizi ve güzel şiirinizi..
Yürekten kutlarım Muhittin Bey,şükranlarımla,
Sararan yapraklarını toplar,
sular boynu bükük lâlesini.
Belki kollarında verir son nefesini;
Kim bilir? ...
sözün bitip kelimelerin yumruk gibi boğaza takılıp kaldığı yerdeyim adeta.. kaleminize yüreğinize sağlık.. şiir tadında kalın tam puan antoloji ile selamlıyorum sizi ve güzel şiirinizi..
Her şair,aslında çokça yalnızlıktan ibarettir ve yalnızlıkları onları onların,sözcüklerde gizlenir,diyerek saygıyla kutluyorum sayın şair...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta