Yalnızlık Şiiri - Özdemir Koca

Bir dem tutulur coşar insanlar,
Düğün çalarda bende yalnızlık,
Kutlanır şenlikli türlü bayramlar,
Herkes oynar da bende yalnızlık.

Dertsiz olur derler yalnız olanlar,
İçinde ne neşe taşır ne gamı var,
Bazen insanlar rüyaya da dalar,
Yer gök uçarda bende yalnızlık.

Her ağızdan elbet bir laf çıkıyor,
Herkes ben akıllı taklidi yapıyor,
Bir yüreğe bir sineye vuruyor,
Eller zevke dalar bende yalnızlık.