Şimdi bir kıyı buldum;
Adı ne mi? Yalnızlık; çok sıcak ve yakın.
Nasıl da sevdi beni…
Ah yalnızlık,ben de seni sevdim.
Tüm hayallerimle peşine takılmışım
Gözüm benim, seviyorum seni…
Hadi tut beni, en kara gecede düşmeyeyim.
Hem; düşersem yalnız kalırsın,
Benim sıcak ve aşık olduğum gecelerde…
Bak, yalnızlık!
Belki benim papatya kokulu aşkımı seversin..?
Ve bilir misin ki, hayallerin gibi de
Beyazdır papatya…
Dur, gitme; tut yüreğimin elinden…
Tut, üşümezsin… sıcağım ben;
Sevgi gibi, küstüğün aşk gibi…
Hadi tut elimi..!
Hem, bak seviyorum da seni…
Hatice Nilüfer Karadaş
Tamamını Oku
esasen insan yalnız değildir ruhu,fikri,düşünce ve hayalleriyle bir bütündür...şiiriniz beğeniyle okudum..
tebrikler arkadaşım.dönem dönem her insanın uğradığı yalnızlık limanını çok güzel anlatmışsın.nice başarılı çalışmalara
Hanım efendi severek, beğenerek okudum yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsun. Kutlarım sizi Tam puanımla + Ant.Listemdesin.
Çok güzel bir şirinizi okumanın hazzı ile ant.listeme alıyorum efendim. saygılarımla
Ne güzel ağzına sağlık sevmeden sevdin se çok zor sevmeden sevildinse çok güzel ve daha makbul yaş da gelmiş şansın açık olsun sevgiler?
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta