Gittikçe yalnızlaşıyorum
Havada nem ve karanlık
Sisler gibi iniyor dünyama
Daha özleyemeden yalnızlık
Çevremdeki herkes bana yabancı
Sevgi ara-sıra yalnızlık hancı
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Çok teşekkür ederimm. Çok mutlu ettiniz güzel yorumlarınızla
... yine bildik bilmedik ceviz ağaçları
ve yapraklarının sararttığı
tanıdık tanımadık eller
kömür karası kahvenin hası
yeşil mavi ela gözler
tembel bademlerin ham acısı
mayhoş kokulu ayvalar
neşeleri tatlı elmalar
birilerinin ve birbirlerinin yalnızlığını
kendi yalnızlıklarıyla paylaşıyorlar
taşlı, tozlu ve artık ıssız yollar
şosenin gürültülü kalabalığını kıskanıyorlar...
Bağışlayın Kenan bey. Güzel şirinize, bir şiirimle katılıyorum. Dostsuz kalmayın. Saygılarımla
Azizim
Hal-i dünya
herkes ağlamıyor,
herkeste gülmüyor,
kimse kimsenin halini bilmiyor.............Bilal Özcan
kutlarım kaleminiz daim olsun
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta