Yalnızlık özlemini ızlama atıp gittin
Bir buse ile cana semmi katıp yıkıp gittin
Sineme hasretini son atışını alıp gittin
Gözümdeki gün doğumunu batırıp gittin
Ayrılık harını nefese batırıp gittin
Bendeki vuslat mahşerini oda atıp gittin
Aşkı muhabbet elbiselerini yırtıp
Sensizliğin in yakalarını söküp gittin
Kayıt Tarihi : 24.11.2016 15:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Izlam 1. Karanlık, zulmet. 2. Zulmetme, karanlıkta bırakma. Semm zehir Har diken
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!