Yalnızlığın izdüşümü Şiiri - Yasin Gezici

Sükûnetini sevemedim doludizgin hatıralarımda dolaşıyorken ruhum, karışıp yalnızlığıma bütün kalabalığınla beni yormanı özledim...
Kapatıyorum gözlerimi biraz daha uzun sürsün istiyorum
Giderek kayboluyor siluetin, eyvah! Diyorum
Yaklaşıyor ölüm korkusu
Sensizlik,eşdeğeriyle yalnızlık ve kalbimin ince tortusu....

Yüksünmeyecektim biliyorsun hiçbir zaman sana.
Yaşatılan zamana ve sonsuz mutluluklarınla bana
Bir ömür kıymetin baki kalacaktı varmasaydım bu ana
Bu anki sessizlik bile seslenirken sesine
Bense öyle uzağım ki aldığım nefesime
Yeter artık yeter diyorum yırtılsın sır perdesi gelsin artık ötelerin ötesi
Karışarak mahşeri kalabalığa veda etsin artık ruhum bu öfkeli yalnızlığa.