Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Önce bir damla suya kuruldu köy,
adını rüzgâr fısıldadı, gölgesini orman örttü.
Çocuklar hurda demirlerden bir gök kurarken
anneler, yıkanmamış günleri avluda güneşe astı.
Geceler bazen uykuyu unuttu,
isimler eridi, hafıza kaşığın sapı gibi ısındı.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta