Ben senin çocukluğunun ellerini öpüyorum
biraz çamurlu da olsa
korkma tasalanma
alnıma komam
telaşlanma
sen ki şimdi kocaman yetişkin biri
ellerin iri
Aşkın aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dün ü günü
Bana seni gerek seni
Ne varlığa sevinirim
Devamını Oku
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dün ü günü
Bana seni gerek seni
Ne varlığa sevinirim
O çocuk yürekler keşke hep öyle tertemiz, hiç kötülük düşünmeden öyle hep eskisi gibi pırıl pırıl kalsalar... Hep öyle düşündüğümüz gibi değişmemiş olsalar, hayâl kırıklığına uğratmasalar...
Gönül, onları hep eski o güzel haliyle hatırlayıp, öyle görmek istiyor.
Bu şiiriniz de bunu öyle güzel anlatmış ki sevgili Nimet hanım. Yeter ki o çocuk ellerde olsun çamurlar... Çünkü, büyüklerin ellerine bulaşırsa çamur lekeleri, ömür boyu çıkmaz. (!)
Hayâl kurmak güzeldir. Mutlu eder insanı. Hayâlleriniz hiç bitmesin ve gerçek olsun dilerim. Sevgi ve saygılarımla güzel günler diliyorum. Hâlenur Kor
Tam puan.
Belki kendi yüreğimizde yaşatıp büyümesinden korktuğumuz çocukluğumuz, sevgilinin ya da karşımızdakinin yüreğindeki (varsa) o çocukluğu arıyoruz. Bulamayınca birşeyler yıkılıyor...
Belki 'çamurlu ellerini alnıma koymam' bunun anlatımıydı ve çok güzeldi.
Yüreğinize , kaleminize sağlık sayın Apel....
yüreginize sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta