Yalnızlığımın Katili Şiiri - Alaaddin Emre

her gece bir düş için uyurum
sen gir düşüme bu benim aymazlığımdır
kovalandım ki bu benim sürgünlüğümdür
seninle paslı düşlerim silinecek sanımdır bilincimden
geldin
elinde iğne sökük acılarımı dikmeye kalktın
kusurun göç edişini seyrettirdin bana
bir solgun sıkıntı bıraktın soframa
ben öptüm boşluğunu uzun uzadıya
merdivenler bekler beni üzgün
döner çiçekler yüzüme
konar kuşlar çıplaklığıma
terinin izi düşer
yataksızlığı senden öğrendim

sen gel kilidini aç dilimin
ağzıma bir öpücük kondur
sessizliğimi dolaş
azalmışım çoğalt beni

ben
estiysem sana doğru
eksildiysem tenhaya özenip
döndüğüm kapı
eşiğinde hep tökezlediğim
sen
yalnızlığımın katili ol