Çıkmıştı yalnızlığım bir yudum ihtiyaç olmaktan,
Ve herkesin muhtaç olduğu duruma dönüşmüştü.
Gıpta ile baktılar ki, gözler dolu ağlamaktan,
Herkes rüküşlerdeydi, benimse her yanım lükstü...
Yalnızlığımı bağışladım onlara, bana küstü!
Kin tuttu, nefret etti benden ve daha gelmez oldu...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
