Hiçbir trenin durmak istemediği istasyondu yalnızlığım.
Yalnızdım.
Hem de kalabalık…
Yanımda, önümde,
Arkamda duran herkes arttırıyordu yalnızlığımı…
Umuda kalkan son treni kaçıran yolcuydum.
Özlem yüklüydü katarlarım,
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta