Yalnızım Şiiri - Ali Dost Gürgöz

Yine yeni bir yol,
Yeniden gidilecek bir yere başlangıç…
Her şeye sil baştan,
Umutsuzca kat edilecek
Kilometrelerce sessizlik.

Herkesten uzak,
Dağ başı kadar sessiz,
Rüzgarın bile ürkek estiği
Issız bir yalnızlık bu.

Gönül şelalesinden dökülen sular,
Irmak olup çağlasa da
Okyanuslara ulaşsa da
Damarımdaki can suyunun tek istikameti
Sana değene dek…

Yalnızlık,
Adımlarıma eşlik eden
Tek dost şimdi.
Yol var,
Ama ses yok…
Ve ben –
Yolun tam ortasında
Suskun bir nehir gibi
Sana akmaktayım.

ADG